ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Σάββατο 11/9/2021, 18:00, στην ΚΑΜΑΡΑ - ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ στα ΕΓΚΑΙΝΙΑ της Δ.Ε.Θ.
ΥΓΕΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Φέτος συμπληρώνονται 10 χρόνια παρουσίας και λειτουργίας του Κοινωνικού Ιατρείου Αλληλεγγύης στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Όλα αυτά τα χρόνια το ΚΙΑ προσπάθησε να σταθεί σαν καταφύγιο σε όλους- χωρίς κανένα διαχωρισμό- τους ανθρώπους που απέκλειε το κρατικό σύστημα υγείας και να προσφέρει αξιοπρεπή και ποιοτική ιατροφαρμακευτική φροντίδα συμμετέχοντας ταυτόχρονα και σε κάθε αγώνα για την υγεία, τη ζωή, την ελευθερία.
Τα τελευταία 2 χρόνια σημαδεύτηκαν από την πανδημία Covid-19. Στο δύσκολο αυτό διάστημα το ΚΙΑ κράτησε τον πυρήνα της λειτουργίας του.
Στην περίοδο αυτή βασικό ρόλο στη ζωή όλων μας έπαιξε το γεγονός ότι κυριάρχησε (ατομικά και συλλογικά) ο φόβος, η αρρώστια και ο θάνατος που λειτούργησαν ως κατασταλτική δύναμη στην κοινωνία. Έτσι με μεγαλύτερη ευκολία η πανδημία χρησιμοποιήθηκε από τα κράτη και τις κυβερνήσεις σαν καταλύτης για βάρβαρες αλλαγές σε κάθε πεδίο της ζωής που πολλές από αυτές ολοκληρώνονται και με νόμους (παιδεία, εργασία, υγεία, σύμβαση για τις εξορύξεις, ιδιωτικοποιήσεις, ασφαλιστικό και πολλά άλλα).
Τα ΜΜΕ και η καταστολή αποτέλεσαν τα κύρια όπλα τους.
Η ποινικοποίηση της ανθρώπινης επαφής, η απαγόρευση των πορειών, η θέσπιση αστυνομίας στα πανεπιστήμια, οι ξυλοδαρμοί πολιτών στις πλατείες ολοκληρώνουν το κάδρο της κατασταλτικής πολιτικής. Και φυσικά η εργασία και ο κόσμος της υπέστησαν το μεγαλύτερο πλήγμα. Επισφάλεια, ανεργία, συνεχώς επιδεινούμενες εργασιακές συνθήκες, κατάργηση θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως η απεργία, η κατάργηση του 8ωρου και των υπερωριών, η τηλεεργασία που ήρθε ως έκτακτη ανάγκη για να μείνει πια ως καθεστώς. Οι εργασιακοί χώροι υπήρξαν εκκολαπτήρια της πανδημίας και στα τρία κύματα της επιδημίας καθώς το κράτος δεν επέβαλε στην εργοδοσία κανένα μέτρο προστασίας για τους εργαζόμενους. Η πανδημία έδειξε καθαρά το ταξικό της πρόσημο καθώς τα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας ήταν και είναι τα πιο ευάλωτα στον ιό αλλά και στην κάθε αρρώστια. Σε αυτό το γενικό κοινωνικό πλαίσιο μετανάστες, άστεγοι, φυλακισμένοι βιώνουν με μεγαλύτερη σφοδρότητα την πανδημία και με πιο σκληρό τρόπο τις επιπτώσεις της.
Σήμερα έρχεται να εργαλειοποιηθεί από την κυβέρνηση και το εμβόλιο - τα εμβόλια διαχρονικά αποτελούσαν όπλο υπέρ της δημόσιας υγείας. Η συζήτηση που επιβάλλεται από την κυβέρνηση, μονοπωλεί τα ΜΜΕ και επικεντρώνεται αποκλειστικά στην διαμάχη υπέρ και κατά του εμβολίου και στην «επιχείρηση ελευθερία» εντέχνως κάνει να ξεχνιούνται:
α) τα βασικά αιτήματα της κοινωνίας για επαρκή μέτρα προστασίας, δωρεάν τεστ σε όλους τους εργασιακούς χώρους, ενίσχυση των διαλυμένων νοσοκομείων και της πρωτοβάθμιας υγείας, ενίσχυση των ΜΜΜ και
β) η σημασία της μάσκας, της απόστασης, του αερισμού της αντισηψίας που προστατεύουν όλους τους ανθρώπους (εμβολιασμένους και μη) από τη λοίμωξη.
-Υποβαθμίζει την κύρια σημασία του ίδιου του εμβολίου, ότι δηλαδή προστατεύει από την σοβαρή νόσηση και τον θάνατο.
- Καθιστά αποδιοπομπαίους τράγους τους ανεμβολίαστους πολίτες και θέτει σε κίνδυνο όλους, υποτιμώντας ή αποσιωπώντας το γεγονός ότι και οι εμβολιασμένοι διασπείρουν τον ιό.
Με πρόσχημα «την προστασία του αγαθού της υγείας» η κυβέρνηση, στις πλάτες των ανθρώπων που αρνούνται να εμβολιαστούν, ανοίγει ένα τρομακτικό κεφάλαιο που μας αφορά όλους. Κεφάλαιο ελέγχων, εξαναγκασμών, διαχωρισμών, αποκλεισμών στο όνομα της δημόσιας υγείας και θεσμοθετεί ποινές (αναστολές εργασίας, απολύσεις, εμπόδια στην εργασία και στην κοινωνική ζωή, οικονομική επιβάρυνση για τεστ σε εργαζόμενους και φοιτητές) χωρίς να κάνει το παραμικρό όταν πρόκειται να πάρει μέτρα που κοστίζουν στο κράτος και την εργοδοσία. Μέτρα στους χώρους δουλειάς, στα ΜΜΜ, μέτρα για την ασφαλή λειτουργία όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης. Άλλωστε η πρόθεσή της για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ και την κατασταλτική και απαξιωτική πολιτική της απέναντι στους υγειονομικούς φαίνεται και από την επιλογή του ακροδεξιού, αντισημίτη, ρατσιστή Θάνου Πλεύρη, στη θέση Υπουργού Υγείας στον τελευταίο ανασχηματισμό.
Από την άλλη μεριά αυτή η περίοδος έκανε φανερό σε ολόκληρη την κοινωνία τι πρέπει να διεκδικήσει: Την υγεία ως κοινωνικό αγαθό --- Ένα δημόσιο, δωρεάν, ποιοτικό, πλήρως στελεχωμένο σύστημα υγείας --- Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας όπου ο κάθε άνθρωπος θα μπορεί να απευθύνεται και να συμβουλεύεται το γιατρό του για κάθε θέμα υγείας που τον απασχολεί (και για το εμβόλιο) --- Την στήριξη των αιτημάτων των υγειονομικών που έδωσαν σκληρή μάχη για να κρατήσουν όρθιο το ΕΣΥ και την ίδια την κοινωνία --- Την στήριξη των αιτημάτων εκπαιδευτικών, φοιτητών, εργαζόμενων για ασφάλεια, αξιοπρέπεια και ελευθερία στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης.